Euro 2008: Ρε Τορες, εμας βρηκες;

Δημήτρης Μύτικας

Δευτέρα, 03 Ιουνίου 2024

Ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού μπήκε και η κλεψύδρα ξεκίνησε ν' αδειάζει για την επίσημη έναρξη του Euro 2024. Το γεγονός αυτό ολοένα και μεγάλώνει την επιθυμία του κοινού για την αρχή αυτής της διοργάνωσης, φέρνοντας παράλληλα μνήμες από παλιά Euro.

Γεννημένος το 1997 οι πρώτες μου ποδοσφαιρικές μνήμες ξεκινούν από το Euro του 2004 και το... θαύμα της Εθνικής Ελλάδας. Σίγουρα, δεν μου έρχονται αμέσως στο μυαλό ειδικές λεπτομέρειες για εκείνη τη διοργάνωση, αλλά οι εικόνες που μου έχουν... χαραχθεί από εκείνο το καλοκαίρι παραμένουν ανεξίτηλες. Όμως, επειδή το Euro του 2004 είναι άνευ ανταγωνισμού θ' αναφερθώ στο Euro το οποίο έχει εντυπωθεί στη μνήμη μου και θα παραμείνει αξέχαστο για... λάθος λόγο.

Αρχές καλοκαιριού του 2008 και οι πρώτες ημέρες του Ιουνίου με βρίσκουν στην Ικαρία, απ' όπου κατάγομαι, για διακοπές. Πρώτη μου έννοια να δω τους φίλους μου, τα ξαδέρφια μου και να παρακολουθήσουμε μαζί το Euro εκείνης της χρονιάς. Η Εθνική Ελλάδας ήταν παρούσα, ως η προηγούμενη κάτοχος του τίτλου, και σε κάθε ματς της το σαλόνι του σπιτιού ήταν γεμάτο. «Ελλάς ολέ, ολέ», «σήκωσε το τιμημένο» και άλλα ωραία συνθήματα για την «γαλανόλευκη» ξεσήκωναν τη γειτονιά, η οποία επίσης ήταν στο πόδι.

🔥 Nέα προσφορά* γνωριμίας χωρίς κατάθεση στο betshop! Βρες την εδώ!👈

Δυστυχώς, η πορεία της Εθνικής Ελλάδας δεν ήταν αυτή που ονειρευόμασταν, ωστόσο το ενδιαφέρον για τη διοργάνωση παρέμεινε αμείωτο. Όλοι μας, μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής Ελλάδας, διαλέξαμε τη χώρα που θα υποστηρίζαμε για το υπόλοιπο του Euro. Επέλεξα τη Γερμανία, της οποίας το ρόστερ κοσμούσαν ονόματα όπως οι Μπάλακ, Ποντόλσκι, Μάριο Γκόμες και Σβάινσταϊγκερ - του οποίου έχω και φανέλα -.

Οι υπόλοιποι της παρέας είχαν διαλέξει Ολλανδία, άλλοι Ιταλία. Όμως, η πλειοψηφία είχε επιλέξει Ισπανία και όπως καταλαβαίνουμε αυτό δεν... γέρασε καλά για τον μικρό Δημήτρη.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, Ισπανία και Γερμανία βρέθηκαν στον τελικό του Euro 2008. Στις λεπτομέρειες φαβορί η Ισπανία, η οποία είχε και τους περισσότερους υποστηρικτές σε εκείνο το ματς. Εγώ ολομόναχος να υποστηρίζω τα «πάντσερ» απέναντι σε αυτούς που υποστήριζαν από την αρχή την Ισπανία. Κανένας από την παρέα δεν στάθηκε «σανίδα σωτηρίας», καθώς και οι... ουδέτεροι είχαν πάει με το μέρος της «Φούρια Ρόχα».

Το φυλλοκάρδι μου έτρεμε από το πρώτο λεπτό του τελικού, αλλά μέσα μου έλεγα «ρε λες;». Το πρώτο καμπανάκι χτύπησε στην απόκρουση του Λέμαν, ο οποίος γλίτωσε πιθανό αυτογκόλ του Μετζέλντερ σε κόντρα που έγινε μετά από παράλληλη του Ινιέστα. Το δεύτερο καμπανάκι ήταν πιο ηχηρό στο δοκάρι του Τόρες, μετά από κεφαλιά στην καρδιά της μεγάλης περιοχής. Το τρίτο ήταν... καμπαναριό ολόκληρο! Κάθετη Τσάβι στον Τόρες, ο Λαμ δεν κατάφερε να μαρκάρει ποτέ τον Ισπανό επιθετικό και «Fernando Torres scores for Spain».

Από εκεί και πέρα, τα πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους. Η Γερμανία, με εξαίρεση ένα σουτ του Μπάλακ, δεν απείλησε ποτέ σοβαρά την εστία του Κασίγιας. Σε αντίθεση με τη ομάδα του Χοακίμ Λεβ, η Ισπανία πίεσε και για δεύτερο γκολ με την κεφαλιά του Σέρχιο Ράμος ν' αποκρούεται από τον Λέμαν και το σουτ του Ινιέστα αργότερα να χτυπάει δοκάρι.

Τέλος αγώνα και το τι καζούρα έφαγα δεν περιγράφεται, με συνέπεια αυτό το Euro να έχει μείνει αξέχαστο για τον... λάθος λόγο!

Τι ήθελα και τα θυμήθηκα τώρα αυτά; Πάω να δω τα στιγμιότυπα από τον τελικό του Μουντιάλ του 2014 να ξεχαστώ!

Stoiximan Summer Fest με καθημερινές εκπλήξεις*!